Już wczoraj kontynuacja wzrostów w Europie przebiegała z dużymi oporami, początkowo indeksy traciły (zniechęcone słabszą postawą Wall Street w środę mimo ustanowienia nowych rekordów przez indeksy), później niewielkie straty zostały odrobione, ale już finisz wypadł różnie. DAX zyskał 0,1 proc., a tyle samo stracił CAC40, FTSE wzrósł za to 0,6 proc., WIG20 stracił 0,8 proc. Ruch naszego indeksu należy odczytać jako korektę wystrzału na fixingu kończącym środową sesję. Jeśli przyjąć taką interpretację, to zachowanie WIG20 w dwóch ostatnich dniach nie odbiegało istotnie od przebiegu notowań na zachodnich parkietach.
Indeksy na Wall Street długo kręciły się w pobliżu poziomów zamknięcia z poprzedniego dnia, mimo że publikowane dane nie sprzyjały kupowaniu akcji. Słabsze okazały się i dane z rynku budownictwa mieszkaniowego (spadek liczby rozpoczętych budów do 853 tys. – oczekiwano 966 tys.) i z rynku pracy (liczba wniosków o zasiłki wzrosła do 360 tys. wobec oczekiwanych 330 tys.), spadł indeks wytwórczości w Filadelfii do minus 5,2 (oczekiwano 1). Jeszcze dzień wcześniej podobne dane interpretowano na korzyść rynku sądząc, że opóźnią one proces wychodzenia Fed z QE3, ale wczoraj jeden z gubernatorów Fed zasugerował, że polityka QE powinna zacząć być ograniczana już latem. Inwestorzy zaczęli sprzedawać akcje dopiero w ostatniej godzinie notowań, ostatecznie S&P stracił 0,5 proc.
W Azji inwestorzy niezbyt się tym wszystkim przejęli, ale przecież tam polityka QE dopiero zaczyna święcić triumfy (Japonia). Indeks w Tokio wzrósł w piątek o 0,6 proc., a w Szanghaju o 1,3 proc. (na pół godziny przed końcem notowań).
Postawa rynków europejskich w czwartek wskazuje na to, że inwestorzy nie byli przygotowani na słabą końcówkę notowań na Wall Street, dlatego dzień może zacząć się od zniżek indeksów. W ciągu dnia zabraknie istotnych publikacji, które mogłyby odwrócić losy sesji, zatem jest całkiem prawdopodobne, że również zakończenie wypadnie po czerwonej stronie.