Po kilku tygodniach umocnienia dolara, inwestorzy zaczynają realizować zyski. Wprawdzie kluczowe posiedzenie FED przed nami, ale można mieć wątpliwości, co do zmiany nastawienia szefa FED, które najpewniej nadal pozostanie „gołębie”.

Publikowane w tym tygodniu dane makroekonomiczne z USA były lepsze od prognoz – tak stało się w przypadku sprzedaży detalicznej za luty (1,0 proc. m/m), czy też produkcji przemysłowej (0,7 proc. m/m). Potwierdzają one, że amerykańska gospodarka pozostaje na krzywej wznoszącej. Pytanie, czy jest ona wystarczająco nachylona w górę, aby wymusić na FED zasygnalizowanie możliwych zmian w polityce monetarnej w najbliższych miesiącach. Na to wydaje się być za wcześnie, a konferencja Bena Bernanke po posiedzeniu zaplanowanym na środę, może upłynąć pod znakiem tonowania „jastrzębich” zapędów rynku. Tym samym jest to dobra pożywka dla kontynuacji zapoczątkowanej w czwartek korekty wartości dolara względem głównych walut.

Najbliższe dni przyniosą szereg ważnych danych ze strefy euro, które mogą pokazać, na ile wracające jak bumerang oczekiwania związane z możliwym cięciem stóp procentowych w strefie euro, są zasadne. Przy czym warto pomału rozdzielać to co dzieje się w Niemczech – choć jest to dość ważne dla złotego – od sytuacji we Francji, czy też na peryferiach strefy euro. Tym samym ważniejsze od publikacji ZEW i IFO mogą okazać się czwartkowe szacunki indeksów PMI w Eurolandzie. Wcześniej, bo we wtorek zaplanowane zostało wystąpienie szefa ECB w Parlamencie Europejskim. Jeżeli Draghi powtórzy, że perspektywy dla poluzowania polityki nie są duże, to pomoże to wspólnej walucie.

W kraju niższa inflacja w lutym, która wyniosła 1,3 proc. r/r nie zaszkodziła na długo złotemu. Wprawdzie może ona otwierać spekulacje nt. jeszcze jednej obniżki stóp procentowych przez RPP w najbliższych miesiącach, ale nie ma pewności na ile trend spadkowy wskaźnika CPI się utrzyma – zwłaszcza, że na wynik za luty wpłynęła obniżka cen urzędowych. W tym tygodniu poznamy dane z Niemiec, a także z kraju – inflacja bazowa, średnia płaca, produkcja przemysłowa i sprzedaż detaliczna. Wszystko za luty – oczekiwania rynku są dość niskie, co nie wyklucza pojawienia się pozytywnej niespodzianki. To w połączeniu z możliwym stonowaniem „jastrzębich” oczekiwań względem FED, może jeszcze bardziej umocnić złotego.

Marek Rogalski