Warunek wzrostu przychodów w dwuletnim okresie jest spełniony, jeżeli nastąpi on w jednym z dwóch następujących po sobie lat – potwierdził w rozmowie z DGP Jarosław Szatański, dyrektor departamentu podatków dochodowych w Ministerstwie Finansów.
Przyznał, że resort zmienił wykładnię w myśl zasady in dubio pro tributario, czyli rozstrzygania wątpliwości na korzyść podatnika. Wcześniej bowiem dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji z 14 listopada 2022 r. (sygn. 0111-KDIB1-3.4010.366.2022.1.MBD) – twierdził co innego. Wskazywał, że wzrost musi nastąpić w obydwu latach. To natomiast wykładania mniej korzystne dla podatników. O problemie rozbieżnej interpretacji pisaliśmy w artykule „Fiskus przeczy sobie w sprawie ulgi na ekspansję” (DGP nr 5/2023).
Przypomnijmy, że wątpliwości interpretacyjne dotyczą ulgi na ekspansję, która obowiązuje od 1 stycznia 2022 r. zarówno w ustawie PIT jak i CIT. Można z niej skorzystać po raz pierwszy w rozliczeniu rocznym składanym w 2023 r. Dzięki niej po raz drugi można odliczyć wydatki poniesione w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów: raz jako koszty uzyskania przychodu, a drugi raz – w ramach ulgi, nie więcej jednak niż 1 mln zł rocznie.
Warunkiem ulgi jest jednak, że w okresie dwóch kolejno następujących po sobie lat podatkowych podatnik:
- uzyskał wzrost przychodów ze sprzedaży produktów (w stosunku do przychodów z tego tytułu ustalonych na ostatni dzień poprzedniego roku podatkowego) lub
- osiągnął przychody ze sprzedaży produktów dotychczas nieoferowanych.
Przepisy nie określają, o ile ten wzrost przychodów (lub odpowiednio osiągnięcie przychodów ze sprzedaży produktów dotychczas nieoferowanych) ma nastąpić. Wystarczy więc, że będzie to 1 zł.
Przepis jest jednak na tyle niejasny, że daje pole do różnych interpretacji. Dyrektor KIS w interpretacji z 14 listopada 2022 r. nie miał jednak wątpliwości, że jeżeli podatnik poniósł koszty zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów w 2022 r., to aby skorzystać z ulgi i rozliczyć ją w zeznaniu za ten rok podatkowy (co do zasady składanym do końca marca 2023 r.), powinien wykazać się wzrostem przychodów za lata 2022 i 2023.
Co więcej, organ powołał się tu na odpowiedź udzieloną 24 stycznia 2022 r. przez Ministerstwo Finansów na pytanie DGP. W niej również napisano, że „gdy podatnik poniesie koszty zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów w 2022 r. i zechce skorzystać z tego tytułu z ulgi, rozliczy ją w zeznaniu CIT-8, co do zasady za tenże rok podatkowy, składanym do końca marca 2023 r. Natomiast okresem, w którym powinno dojść do wymaganego ww. przepisami wzrostu przychodów, będą lata 2022 i 2023”.
Teraz powołując się na zasadę in dubio pro tributario – resort finansów uznał, że właściwa jest inna interpretacja korzystna dla podatnika. Wystarczy, że wzrost przychodów nastąpi w jednym z dwóch następujących po sobie lat. Resort rozważa wydanie w sprawie ulgi interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych. Cała rozmowa z dyrektorem Jarosławem Szatańskim ukaże się w jutrzejszym wydaniu DGP.
