Za pozytywnym zaopiniowaniem kandydatury Żyżyńskiego było 21 posłów, jeden poseł by przeciw, a 9 wstrzymało się od głosu.
Za kandydaturą Wójcika opowiedziało się 11 posłów, nikt nie był przeciw, a 20 wstrzymało się od głosu. Prof. Wójcik był nieobecny podczas posiedzenia, co uzasadniono tym, że prowadzi wykłady zagranicą.
Podczas swojego wystąpienia na forum komisji Żyżyński mówił m.in.: "Polityka stóp procentowych powinna sprzyjać wzrostowi gospodarczemu. Tani pieniądz służy wzrostowi gospodarczemu, ja generalnie jestem zwolennikiem taniego (pieniądza – PAP). Nie mamy tu wielkiej przestrzeni w gruncie rzeczy. Pewna jest, ale niewielka. Ile możemy obniżyć, 2 punkty procentowe? Czy to tak pobudzi fiskalne metody mobilizowania oszczędności?".
Dodał, że jego zdaniem „w większym zakresie powinno się wspierać politykę państwa w kierunku wzrostu gospodarczego”.
„Płace Polaków są rażąco niskie w porównaniu z innym krajami, i nie wykreujemy z tych niskich dochodów ludności (…) oszczędności. Trzeba zmienić politykę dochodową, ludzie muszą zarabiać (…), 60 proc. Polaków nie ma żadnych oszczędności” - podkreślił.
Jerzy Żyżyński ur. 6 sierpnia 1949 r. w Łomży. W latach 1967-1972 studiował na Wydziale Nauk Ekonomicznych Uniwersytetu Warszawskiego. W 2011 r. otrzymał tytuł profesora zwyczajnego nauk ekonomicznych. Doświadczenie zawodowe zdobywał m.in. w: Instytucie Organizacji, Zarządzania i Ekonomiki Przemysłu Budowlanego, Głównym Urzędzie Statystycznym (Departament Badań Społecznych), Centrum Badania Opinii Społecznej, Biurze Studiów i Ekspertyz przy Kancelarii Sejmu RP.
Od 2002 r. do chwili obecnej jest kierownikiem Zakładu Gospodarki Publicznej Wydziału Zarządzania UW w Katedrze Gospodarki Narodowej. W latach 1998-2006 był członkiem Rady Społeczno-Gospodarczej przy Rządowym Centrum Studiów Strategicznych, a w 2008 r. został powołany przez prezydenta Lecha Kaczyńskiego do Narodowej Rady Rozwoju. Obecnie jest członkiem Komitetu Nauk Ekonomicznych PAN. Jest autorem ok. 150 prac naukowych.
Cezary Wójcik urodził się 24 grudnia 1974 r. Jest profesorem Szkoły Głównej Handlowej w Warszawie, pracował naukowo, jako visiting scholar na uniwersytetach: Harvarda (USA), Berkeley (USA), Melbourne (Australia), Glasgow (Szkocja) i innych.
Pracował w trzech bankach centralnych na świecie: Europejskim Banku Centralnym, Narodowym Banku Austrii i Narodowym Banku Polski.
W przeszłości pełnił także m.in. funkcje: dyrektora Instytutu Nauk Ekonomicznych PAN, dyrektora Biura ds. Integracji ze Strefą Euro NBP, członka Rady Makroekonomicznej przy Ministrze Finansów, doradcy Ministra Finansów i doradcy Prezesa NBP.
Pracował dla organizacji międzynarodowych, w tym np. Vienna lnstitute for lnternational Economic Studies. Jest autorem lub współautorem kilkudziesięciu artykułów naukowych oraz dziewięciu książek wydanych w USA, Wielkiej Brytanii, Niemczech, Austrii, Estonii i na Węgrzech.
Rada Polityki Pieniężnej składa się z dziewięciu członków, wybieranych po trzech przez Sejm, Senat i prezydenta oraz prezesa NBP. W tym roku upływa kadencja prawie całej obecnej Rady, wybranej w 2010 r. W RPP pozostanie jedynie Jerzy Osiatyński, który w 2013 r. zastąpił Zytę Gilowską; jego kadencja kończy się w 2019 r. Natomiast w czerwcu 2016 roku kończy się kadencja prezesa NBP Marka Belki.