Dziś nikt nie wie jak mógłby wyglądać świat rynków kapitałowych, gdyby faktycznie doszło do defaultu w USA. Niezłą próbką jest zachowanie rentowności miesięcznych bonów skarbowych USA.

Ich rentowność wzrosła do 0,16 proc. Niewiele? Tydzień temu było to 0,02 proc. – rentowność wzrosła więc ośmiokrotnie. Wzrost rentowności krótkoterminowych papierów (trzymiesięczne bony skarbowe trzymają rentowność na 0,03 proc.) to pierwszy sygnał poważnego zaniepokojenia sytuacją na rynku długu. Ewentualny default USA w pierwszej kolejności uderzy bowiem w papiery o najkrótszym terminie wykupu. Inwestorzy wciąż jednak liczą, że nawet jeśli politycy nie dojdą do porozumienia przed 17 października, to wkrótce po tej dacie im się to uda – gdy już przekonają się, jakiego bałaganu narobili na rynkach.

Wtorkowe otwarcie nie będzie miłe dla posiadaczy akcji w Europie. Oczywiście wszystko przez USA – S&P zanotował wczoraj spadek o 0,85 proc., ale w czasie końcówkki handlu na Starym Kontynencie strata była znacznie mniejsza, a zachowanie rynku mogło sprawiać wrażenie, że Amerykanie podniosą się do walki. Było to mylne przekonanie, które jednak wpłynęło korzystnie na końcówkę notowań w Europie – większość indeksów zakończyła dzień wyżej niż go zaczęła sugerując tym samym, że rynki nie są tak słabe, jak się o nich pisze. Z drugiej strony zmiany indeksów opierają się o płytkie obroty.

We wtorek indeksy giełd azjatyckich zyskiwały, ale głównie za sprawą lokalnych wydarzeń. Chiny wróciły do gry po kilku dniach świętowania. Obroty sklepów detalicznych w okresie świąt wzrosły o 13,6 proc., co uznane zostało za sygnał wychodzenia gospodarki z okresu spowolnienia. Na kwadrans przed końcem notowań Shanghai Composite zyskiwał 1 proc., a Hang Seng 0,9 proc. Kospi i Nikkei zakończyły dzień zwyżką o 0,3 proc.

Europie przyjdzie odchorować wczorajszą postawę Wall Street, choć nie należy spodziewać dramatu. Kontrakty na S&P nieznacznie rosną, sam indeks nie ustanowił nowych dołków w trendzie, zatem reakcja inwestorów na Starym Kontynencie nie będzie też przesadnie płochliwa.

Emil Szweda